Gemeenteraads­verkiezingen 2018

De kiezer heeft gesproken. Althans zo'n 55% ervan. De rest heeft het laten afweten.
Ook voor het raadgevend referendum voor de WIV, de Wet op de Inlichtingen en Veiligheidsdiensten kon worden gestemd.

Wat het heeft opgeleverd?

Wat het referendum betreft: op basis van zo'n 93,8% van de getelde stemmen hebben de nee-stemmers een minieme voorsprong op de ja-stemmers, 48,7 tegen 47,3 voor. Hier heeft zo'n 51,4% op gestemd.

Wat de gemeenteraad betreft worden er behoorlijk wat verschuivingen zichtbaar.
Met name de lokale partijen en GroenLinks, Partij van de Dieren, Denk en 50plus winnen her en der fors terrein. Op basis van de huidige stand van tellingen ziet het er als volgt uit:

• De lokale partijen winnen in 164 van de 335 gemeenten. Ze krijgen 1/3 van de stemmen.
• GroenLinks is in diverse steden de grootste geworden; waaronder Amsterdam, Arnhem, Culemborg, Delft, Diemen, Haarlem, Helmond, Nijmegen, Renkum, Utrecht, Wageningen, Wormerland en Zutphen. In veel andere plaatsen zijn ze verdubbeld, dan wel vermeerderd. Zij krijgen [o.b.v. 8,4%] 514 raadszetels.
• Ook Partij van de Dieren heeft het goed gedaan. Van 10 zetels in 2014 naar 33 nu. In Almere zelfs van 0 naar 3 zetels.
• Denk heeft in 13 van de 14 gemeenten waarin zij meedeed 1 of meer zetels gewonnen.
• 50plus heeft in 19 plaatsen 1 of meer zetels gehaald. Zij doet nu in 20 plaatsen met 34 zetels mee.
• Forum voor Democratie wint 3 zetels in Amsterdam, de enige plaats waar zij meedeed.
• De PVV heeft in elk van de 28 gemeenten waar zij vanuit het niets meedeed zetels gewonnen. In Den Haag en Almere zijn ze gezakt van resp. 7 naar 2 en 9 naar 7.

Wat willen 55% van de kiezers hiermee zeggen?

1. Dat ze meer en meer betrokken [willen] zijn bij de directe leefomgeving. Dat de directe en indirecte leefomgeving hun na aan het hart ligt. Zowel op basis van natuur en milieu, als op basis van afstand nemen van de kapitalistische mores van nationale en internationale bedrijven en vriendjespolitiek.
2. Dat ze meer kiezen op basis van persoonlijkheid en betrouwbaarheid en persoonlijke contacten. [Met het risico van in dezelfde valkuil van vriendjespolitiek trappen, waar ze op landelijk en internationaal niveau zo op afgeven].
3. Dat ze serieus genomen willen worden en [via referenda e.d.] betrokken willen worden en zowel lokaal als landelijk accuraat op de hoogte gehouden. Zonder allerhande achterkamertjesgedoe, doofpotaffaires en sabotages. Dat ze niet alleen inspraak willen maar ook gehoord willen worden. En vooral, dat er iets mee gedaan wordt. Dat ze geen roepende in de bedrijfs-politieke woestijn willen zijn.
4. Dat ze veiligheid heel belangrijk vinden maar privacy en democratie ook en verdeeld zijn over de aanpak daarvan. Dat ze niet meegesleept willen worden in een internationaal georkestreerde paniekaanval en/of dictatoriale nachtmerrie.
5. Dat ze betrouwbaarheid willen. En niet voor de verkiezingen iets beloven, maar zodra je een coalitie gaat vormen [met de VVD] alle beloftes vergeten; onder de journalistieke druk van 'je moet compromissen sluiten', want anders kan er niet geregeerd worden.... [Met de VVD, want die kan het zich permitteren eisen te stellen en geen noemenswaardige compromissen te sluiten. Die hebben immers de steun van kiezers die overwegend kapitalistisch zijn georiënteerd; tenminste... zolang de partij alles doet wat het bedrijfskapitaal goed uit komt [lees: dicteert], want daar hebben VVD kiezers belang bij.]. Veel partijen blijken niet bestand tegen deze [journalistieke] indoctrinatiepolitiek en verloochenen keer op keer weer hun uitgangspunten, met alle gevolgen - en verwijten - van dien. [Je hebt van die ezels..... die stoten zich steeds weer aan dezelfde partij/cultuur].

Aan de nieuw gekozen politici om daar lokaal iets mee te doen. En aan de kiezer om daar een waakzaam oog op te houden.

**