The site with a outspoken vision of everyday life
You are here
Genetische identiteit-en-besturen-strijd
12-02-11
Iedere identiteit is zowel een eigen afgegrensd besturingssysteem als wel onderdeel van een groter besturingssysteem. Je maakt als identiteit dus ongewild deel uit van een ander, grotere identiteit. Je kunt er echter ook voor kiezen om samen te werken. Om stoffen en taken uit te wisselen bijvoorbeeld. Dan trek je anderen naar binnen of laat je die toe in je eigen systeem. Laat je andere mitochondriën de mitochondriale energiecentrale en voortplanter zijn bijvoorbeeld. Planten, schimmels en insekten doen dat ook. Die maken ook gebruik van het besturingssyteem van anderen. Zo is de ene besturingsdienst de andere waard. Maar dat kan zich ook tegen je keren. Stel je voor dat die ander het voor gezien houdt. Dat die zich niet gerespecteerd voelt in jouw identiteit. Zo'n mitochondriale energiecentrale bijvoorbeeld. Want mitochondriën vertrouwen niemand. Dat krijg je als je opgroeid in een anarchie. Daar geldt immers het recht van de sterkste. Anarchisten houden immers geen rekening met de keuzes van anderen, die buiten anderen 'gewoon' uit als het hun uitkomt. 'Eigen schuld, moet je je jezelf maar beschermen', zeggen ze, 'ieder mens is gelijk maar je moet wel voor jezelf opkomen want de ene is sterker en slimmer dan de andere, dat heb je maar te accepteren'. En dat doe je dan. Je gaat jezelf pantseren met een dubbele membraam, wordt super alert wie jouw wat probeert aan te doen en vertrouwt niemand meer, en al helemaal geen anarchisten want die hebben die baby en dat kind dat je eens was er grandioos inge(s)luisd, zij waren immers sterker.
Maar als je identiteit ooit, lang geleden is weggedrukt en opgeslokt door anderen staat dat wel in je genetische geheugen gegrift. Dat ben je echt niet vergeten, al lijkt dat misschien zo. Je hebt alleen van de nood een deugd gemaakt en je [voorlopig] neergelegd bij het anarchistisch gedicteerde recht-van-de-sterkste principe. Daarom hebben mitochondriën geen anderen nodig. Ook niet voor de voortplanting. Dat doen ze zelf wel...., ongeslachtelijk. Ze zijn toch niet gek. En daar sta je dan, als anarchistisch uitbuitende, eukaryotische mitochondrion. Half uitgekleed. Je dacht zo slim te zijn he, door anderen het vuile werk te laten opknappen en zelf de 'bestuurder' uit te hangen. Ben je net aan al die energiek voortplantende diensten gewend, zit je daar met een onvolledig werkend besturingssysteem opgescheept omdat je geïnterneerde mitochondrion ontsnapt is. Moet je dat allemaal weer zelf opknappen zeker. Of iets nieuws verzinnen om aan je energiek voortplantende trekken te komen. He bah, het was net zo makkelijk. Je voelde je net zo lekker groot en onafhankelijk, ook al was dat maar schijn omdat je alleen maar groot was dankzij die tig slaafse bondgenoten die je om je heen verzameld had. En nou ben je weer terug bij af. Gedsie.
Tenzij... je de diensten extern zoekt. Gedraag je je 'gewoon' als virus. Heb je alleen maar een [mitochondriale] gastvrouwcel nodig om je voort te planten. Maar die moet je wel eerst zien te veroveren. Moet je op troyaanse wijze jouw besturingssysteem aan die van haar zien te koppelen, zodanig dat het niet opvalt. Regelt de gastvrouwcel, zonder dat ze het in de gaten heeft, jouw voortplantingswerk. Daarna kan ze worden vernietigd. Weg ermee, want als ex-mitochondriale, uitgeklede eukaryoot voel je je nog steeds kwaad over die ontsnappingstruc van die stomme mitochondrion. Wat denkt ze wel!! En dat reageer je graag dodelijk af op 'jouw' veroverde voortplantingscellen. Maar ja, dat blijkt ook niet handig want voor je het weet heb je geen cel meer over. Zit je weer met hetzelfde probleem. Moet je weer iets nieuws bedenken.
Wat dacht je van een zaadcelvermomming? Die doet hetzelfde als de virus maar dan heet het geslachtelijke voortplanting. Met een eicel. die op virale wijze zo is geconditioneerd dat ze alles doet wat de zaadcel wil. Lijkt het. Want mitochondriaal moet ze niets van je hebben. Mitochondriaal herinnert ze zich jouw troyaanse trucjes maar al te goed. Daarom leveren haar mitochondriën ook een machtstrijd op leven en dood. Maar ach, dat is geen probleem, dat zijn maar mitochondriale knechtjes. Die mogen de reis er naar toe regelen en dan mag zij ze uitschakelen. Zal jouw een zorg zijn. Zijn maar mitochondriale concurrenten nietwaar. Opgeruimd staat netjes. En zo kwam jij, eukaryotisch uitgeklede virus, vermomd als Y-chromosoom met ingebouwde testosteron bij de (ei)cel aanzetten. En ze trapte erin. Dacht je. Want binnen de kortste keren had ze dankzij jouw aangekoppelde besturingstrucje de X-chromosome rest geregeld. Om ervoor te zorgen dat er ook voldoende X-jes geproduceerd worden mocht jij één van haar een Xjes voor jezelf. Die kopieer je er steevast bij. Krijg jij altijd een XYtje en zij een dubbele X.
Nou is dat mooi bestuurd of niet. Dankzij jullie troyaans 'samenwerkende' besturingssysteem is er één gezamenlijk besturingssysteem uitgerold. Dat is 3 maal Nx, want zij bemoeit zich overal mee. Ze is immers, zowel xy als xx. Daarom wordt er zodra dat systeem [eerst als zygote en later als embryo] goed functioneert op basis van dit gezamelijke systeem weer gesplitst..... In eukaryotisch geviraliseerde mannetjes en prokaryotisch gemitochondrieerde vrouwtjes. Dank je wel voor je gastvrijheid, doei, zeg jij, ex-virus, ex-mitochondrion, ex-eukaryoot, ex-zaadcel. Tot de volgende keer...., zegt zij, ex-bacterie, ex-mitochondrion, ex-prokaryoot, ex-eicel stralend, want zij is apetrots; zij heeft het weer voor elkaar. Ze heeft je er gigantisch inge(s)luisd, je met je eigen bestuurlijke identiteiswapens teruggepakt. Weer één identiteit in tweeën gedeeld. Net als vroeger. Eén als hoofdelijke kern-bestuurder en één als lijfelijke energie voortplantende producent. Alleen nu wat groter. En kijk eens wat een produktie....werk. Want dat is haar systeem om hoofdbestuurders een genetisch lesje te leren. Jij dacht dat haar werk niets om het lijf had? Maar je kunt mooi nog steeds niet zonder. Jij bent nog steeds een hoofdbestuurder van Nyx die zijn identiteit afhankelijk stelt van xx lijfeigenen die hoofdbestuurders verantwoordelijk stellen voor het bestuursorgaan waar zij heer en meester over zijn.
Met andere woorden, er is niets nieuws onder de genetisch bestuurde identiteitszon. De hoofdbestuurder dicteert wat de lijfeigene dirigeert.
Justice & Rules