You are here

De organisatiemoraal

Elze's picture
De door Europa en de VS afgekondigde han­dels­boy­cot als gevolg van op de opstelling van Rusland in de ramp rond de MH17 [de vliegramp in Oekraïne op 17-07-14] dwingt on­der­ne­mers na te denken over hun on­der­ne­mers­mo­ti­va­tie en or­ga­ni­sa­tie­mo­raal. Is het de status die het oplevert die or­ga­ni­sa­ties drijft om zoveel mogelijk geld en bezittingen te ver­za­me­len? Worden ze daardoor zo volgeladen met tes­tos­te­ron en hiër­ar­chisch als dat wordt geboycot? Wat hebben status, hiërarchische or­ga­ni­sa­ties, tes­tos­te­ron en verzamelaars met elkaar te maken? Misschien wel meer dan je denkt.
 
Want wat is status eigenlijk? Status is de waar­de­ring die de vaar­dig­he­den en de mid­de­len op­le­ve­ren. Zoals we vaar­dig­he­den kunnen on­der­schei­den in kennis en kunde, zo kunnen we mid­de­len on­der­schei­den in materiële en menselijke mid­de­len. Materiële mid­de­len kun je on­der­schei­den in bezittingen en geld. Men­se­lij­ke mid­de­len kun je on­der­schei­den in een netwerk aan contacten die veel waar­de­ring opleveren en een netwerk aan contacten die jouw van allerlei diensten [vaardigheden, mid­de­len en mo­ge­lijk­he­den] te bieden hebben. Om dat alles goed te stroomlijnen zijn er or­ga­ni­sa­ties. Een or­ga­ni­sa­tie is één of meer mensen die kennis, kunde, ac­ti­vi­tei­ten en mid­de­len bundelt om daarmee bepaalde doel­stel­lin­gen te bereiken. Die doel­stel­lingen kunnen variëren van menselijke en materiële mid­de­len ver­za­me­len, tot – al dan niet in één of an­de­re vorm be­loond - anderen kennis, kunde, materiële mid­de­len en mo­ge­lijk­he­den aan­bie­den. De or­ga­ni­sa­ties die [door]geven tot hoofddoel heb­ben gemaakt zijn meester in de over­dracht van kennis, kunde, materiële mid­de­len en mo­ge­lijk­he­den. De or­ga­ni­sa­ties die zijn ge­fo­cust op verzamelen, hebben zich in de krijg­kunst ge­spe­cia­li­seerd. Die zijn mees­ter in vrijgevige in­di­vi­du­en en or­ga­ni­sa­ties naar speciale ver­za­mel­doel­stel­lin­gen [re]or­ga­ni­se­ren. Want die zijn het mak­ke­lijk­ste te krijgen en leveren de mees­te waarde op. En dus status. En dus tes­tos­te­ron, aldus kennislink.nl, want dat schijnt volgens som­mi­ge on­der­zoe­kers het sta­tus­hor­moon bij uitstek te zijn. Die helpt ver­za­me­laars bij het on­der­drukken van hun angst om een conflict aan te gaan met vaar­di­ge individuen en or­ga­ni­sa­ties die alles eerlijk willen delen terwijl hun doel is zoveel mo­gelijk middelen verzamelen. En één van die mid­de­len zijn nou net die vrijgevige in­di­vi­du­en en or­ga­ni­sa­ties die zo vaardig zijn en daarmee zoveel waardering oogsten. Die ze vervolgens eer­lijk delen met an­de­ren. En dat is nou net niet de bedoeling van de ver­za­me­laar. Want die wil alles voor zijn of haar organisatie en/of zich­zelf.... toe-­ei­ge­nen. Hoe meer vaar­di­ge in­di­vi­du­en en or­ga­ni­sa­ties, des te meer menselijke en materiële mid­de­len, des te hoger de sta­tus van de ver­za­me­laar-­or­ga­ni­sa­tie. En hoe hoger de status hoe meer middelen om anderen jouw ver­za­mel-­mo­raal op te leggen. De moraal dat ze al­leen vrij­ge­vig mogen zijn naar de ver­za­me­laar-­or­ga­ni­sa­tie. Dat de ver­za­me­laar-­or­ga­ni­sa­tie bepaalt hoe en met wie er gedeeld mag worden. En hoeveel en wanneer en waarom.
 
Conclusie? Individuen en or­ga­ni­sa­ties die gericht zijn op menselijke en materiële mid­de­len ver­zamelen hebben waar­de­ring gekoppeld aan de vaardigheid om je veel toe te eigenen. Bij hun bepaalt de kwantiteit de sta­tus. En die is zeer be­lang­rijk. Daarom denken en func­tio­ne­ren zij hiër­ar­chisch. Voor individuen en or­ga­ni­sa­ties die gericht zijn op vaar­digheden, mid­de­len en mo­ge­lijk­he­den over­dra­gen is waardering ge­kop­peld aan kwaliteit en delen. Status hoort daar niet bij, dat is alleen maar een storende factor want zij denken en func­tio­ne­ren ho­ri­zon­taal. Met andere woorden: status, ver­za­melen, testosteron en hiërarchie horen bij elkaar. En daarmee arrogantie, hebzucht en dictatuur [ik bepaal wat jij moet doen], en daarmee conflicten, strijd en uit­bui­ten. Niet alleen met soort­ge­lijk denkenden, maar meer nog met horizontaal denkenden want die malen niet om status en testosteron, die func­tio­ne­ren de­mo­cra­tisch. En dat is de doodssteek voor de hiër­ar­chie. En dus de status. En dus [een hoog] tes­tos­te­ron­[ni­veau].
 
Activities & Economy